[gameinfo title=”Oyun Künyesi” game_name=”Heavy Rain” developers=”Quantic Dreams” publishers=”Sony Computer Entertainment” platforms=”PlayStation3″ genres=”Suç, Gerilim” release_date=”24 Şubat 2010″]

“Her şey güzel başlamıştı oysaki, mutlu bir ailemiz, güzel bir işimiz ve de güzel bir evimiz vardı. Bahçemizde oynayan çocukların sesi kaplardı her tarafı, huzur vardı biraz ve de mutluyduk başlarda. Ta ki o acı dolu güne kadar. Kurtaramamıştık onu ve her şey ona bağlıydı sanki, tüm huzurumuz, mutluluğumuz. Artık her şey için çok geçti, bizim için çok geç…”

Heavy Rain’in benim için başlangıç öyküsünü böyle özetleyebilirim. Hayatta kırılma noktaları vardır herkes için. Ethan Mars için de o acı gün hayatının kırılma noktası olacak, o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, olamayacaktı. Ancak tek kırılma noktası o gün müydü? Quantic Dreams’in kült oyunu Heavy Rain, David Cage’in muhteşem yazarlığında ve yönetmenliğinde size bir oyundan daha fazlasını vaat ediyor. Oynanış dinamikleriyle ve hikaye kurgusuyla sizi adeta bir sinema filminin yönetmen koltuğuna oturtuyor ve verdiğiniz kararlarının sorumluluğuyla sizleri yüzleşmeye davet ediyor. “Sevdiğiniz bir insan için ne kadar ileri gidebilirsiniz?” mottosunu kulanan yapım, size 10 saatlik oynanış süresince unutamayacağınız dakikalar yaşatıyor.

Başarılı mimarımız Ethan Mars için her şey oğlu Jason’ın doğum gününde, alışveriş merkezinde  kendisine emanet edilmesiyle başlıyor. Daha sonra bir anda ortadan kaybolan Jason hazin bir trafik kazasında hayatını kaybediyor. Bu tramvayı atlatamayan Mars ailesi dağılıyor ancak hayatları Origami Katili ile tanıştıklarında bir kez daha değişiyor. Ailenin diğer çocuğu olan Shaun, Origami Katili tarafından kaçırılıyor ve daha sonra kovalamaca başlıyor.

Hikaye sizlere birçok açıdan birçok karakterin gözünden aktarılıyor. Hikaye örgüsü o denli iyi hazırlanmış ki kendinizi muhteşem bir sinema filminin içinde buluyorsunuz adeta, ne olacak nasıl sonuçlanacak derken saatler birbirini kovalıyor, siz de Ethan Mars gibi oğlunuzu bulabilmek için çabalıyor, FBI ajanı Norman Jayden gibi olayı çözmek için hiç bir delili arkanızda bırakmıyor veya gazeteci Madison Paige gibi hikayeyi kovalarken özel dedektif Scotty Shelby ile de olaya farklı boyutlarıyla bakarak Origami Katilini yakalamaya çalışıyorsunuz. Origami Katiline bu ismi veren ise kurbanlarının bir eline yapmış olduğu origamileri bırakmasından geliyor.

Heavy Rain’de vermiş olduğunuz her karar hikayenin ilerleyen aşamalarında bir şekilde karşınıza çıkıyor, yani verdiğiniz kararlar oyunun gidişatında ve finalinde etkili oluyor. O yüzden yaptığınız her seçime dikkat etmeniz gerekiyor. Yapımda birden fazla son bizleri bekliyor.

Heavy Rain’in başarmış olduğu en büyük şeylerden birisi ise oynanış dinamikleri. Oyunda “Quick Time Event”ler yani ekranda beliren tuşa belirlenen süre içerisinde basma, farklı bir boyuta taşınıyor. Yapımcıların da belirttiği gibi bu işlev diğer oyunlarda aksiyonda farklı bir kısımda belirir sizde aksiyondan gözünüzü ayırıp tuşlara odaklanırdınız. Heavy Rain’de ise 3 boyutlu “Quick Time Event”ler kullanılarak oyuncunun mümkün olduğunca hikayenin içerisinde kalması sağlanmış. Sağ analog ile tüm hareketlerimizi gercekleştirirken sol analog ile de kafa hareketlerimizi ve yürüyüşümüzü kontrol ediyoruz. Aksiyona göre değişen fikirlerimizi ise LT tuşu ile görebiliyoruz. Her karakterin o anda yaşanan olaylara göre fikirleri değişiyor ve karakterinizin ne düşündüğünü LT’ye basarak görebiliyorsunuz. PlayStation platformuna özel olarak sunulan Heavy Rain, Dual Shock 3’ün tüm özelliklerinden de sonuna kadar faydalanıyor, hatta oyun için daha sonra yayınlanan Move versiyonunda bu etkileşim daha da artıyor. Özellikle PS3 kontrolcüsünün Six-Axis özelliğini diğer oyunlarda görmediğimiz şekilde iyi bir şekilde kullanan oyun, örneğin bir sahnede bir kişinin başına şişeyle vururken sizden de kontrolcünüzü o yönde sallamanızı istiyor ve bunu da yine “Quick Time Event”ler ile sağlıyor. Bu nedenle kendinizi belki de 5 boyutlu bir sinema filminin içinde hissediyorsunuz. Bu hissi destekleyen en önemli unsurların yanında şüphesiz grafikler de oldukça etkili oluyor. Özellikle yüz animasyonlarına odaklanılan, yağmur ve su efektlerinin farklı bir boyuta taşındığı Heavy Rain PlayStation 3 konsolunun tüm nimetlerinden yararlanıyor ve size görsel bir şölen sunuyor.

Oyunun müziklerini ise David Cage’in Indigo Prophecy’de daha önce beraber çalıştığı, Beyond Two Souls’un da müziklerini hazırlayan ancak pankreas kanseri nedeniyle 2013 yılında hayatını kaybeden Normand Corbeil hazırlamış. Oyunun o karanlık ve duygu dolu atmosferine muhteşem bir şekilde uyum sağlayan müzikleri oyunu bitirdikten sonra da kulaklarınızda uzun bir süre çınlamaya devam edecek.

Heavy Rain, sadece oyun oynamak için oyun oynayanlara hitap edecek bir yapım değil. Ben bile oyunu aldığım yerde “Abiii oyun değil ki bu!” diyenleri duydum. Evet bu bir oyun değil, bir oyundan fazlası. Hikayesine kendinizi kaptıracağınız, karakterlerine sempati ya da nefret duyacak kadar bağlanacağınız, n’olur ölmesin diye tuşlara delicesine bastığınız, yer yer bir kitap naifliğinde yer yerse muhteşem bir aksiyon filmi olmayı başarabilen, oyuncular içinse hafızalarında yer edecek muhteşem bir yapım.